قلبم محبوس كسي است و جانم اسير اين خانه

دوستش مي دارم نميدانم چگونه است كه هرچه ميكنم غلط ميشود.فضاي خانه را دوست ندارم اسارت را دوست

ندارم آزادي را با او ميخواهم.

گاهي دردمندش ميكنم و گاهي بي آنكه بخواهم خاطرش را آزرده مي كنم نميدانم شايد آنقدر به من عشق

ميورزد كه گاه مبهوط مي مانم به چشمانش كه مي نگرم از خود بي خود مي شوم او اسم اين را چه مي گذارد؟

خونسردي   در دل كه به واقع اينگونه نيست

در تك تك لحظاتم نقش دارد اما او چه فكر مي كند؟بي نقشي.

نه اينگونه نيست بار ها غمگين شد و نفس در سينه من حبس شد.

بغض كرد من گريه كردم نا اميد شد من پ‍ژمردم

آري گزيدم گريه كردم و هزاران بار مردم و هيچ نگفتم اصلا نميدانستم كه چه بگويم حال او اسم اين را چه مي

گذارد؟بي ميلي.

اين من هستم نه آنكه تو ميخواهي باشم.

نقش بازي كردن را دوست ندارم من همينگونه ام كه هستم دلي دارم سرشار از عشق باور كني يا نكني ابراز

كنم يا نكنم براي هميشه دوستت دارم

افكارت را كنار بگزار لحظه اي به قلبت رجوع كن او چه مي گويد؟

به حرفش بينديش     شايد او راست بگويد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط radin در 23:22 | |